Doğa için en tehlikeli atıklar

Tehlikeli atıklar, çevre ve insan sağlığı için büyük bir risk teşkil eder ve bu nedenle daha sıkı bir kontrol rejimi gerektirir. AB çerçeve mevzuatında bu, 2008/98/EC Direktifinde düzenlenmiştir. “Beşikten mezara” etiketleme, depolama, izleme ve kontrol için ek yükümlülükler sağlar, yani. atık üreticisinden nihai bertaraf veya geri kazanıma kadar. Ayrıca, çevreye ve insan sağlığına yönelik riskleri önlemek için tehlikeli maddelerin karıştırılması yasaktır. Ayrıca, tehlikeli atık arıtma faaliyetleri için izin verilmesi, tehlikesiz atıklara göre daha kısıtlayıcıdır. Tehlikeli maddeler ve sırasıyla atıkları, özelliklerine göre - fiziksel, kimyasal, toksikolojik ve ekotoksikolojik olarak sınıflara ve tehlike kategorilerine göre sınıflandırılır ve sınıflandırma tehlikelerin türüne ve çevre ve insan üzerindeki etkilerinin derecesine göre yapılır. sağlık.
Yönetmeliklerde detaya girmeden, çevreye olan etkilerine göre tehlikeli atıkları 4 gruba ayırabiliriz:
Son derece tehlikeli atık.
 Kullanılmayan flüoresan ve cıvalı lambalar, termometreler ve bileşimlerinde cıva içeren diğer elementler, galvanik hücrelere yönelik malzemeler, transformatörler, kapasitörler, sentetik ve mineral yağlar. Bu grup, polonyum, kurşun ve kurşun tuzları, talyum, plütonyum, tellür, siyanürler, arsenik ve arsenik tuzları, kadmiyum, çinko, altı değerlikli krom, kreozot, asbest tozu, poliklorlu bifeniller, benzapiren, benzen, tetrakloretilen, trikloretilen, karbon tetraklorür içeren atıkları içerir. , kloroflorokarbonlar, pestisitler.Ekosistemi felaket ölçeğinde bozabilirler. Etkilerin sonuçları geri döndürülemez.
Yüksek tehlikeli atık
Kullanılamayan piller ve akümülatörler, yağların, boyaların ve verniklerin rafine edilmesinden kaynaklanan artıklar, tıbbi ve farmasötik müstahzarlar, ev kimyasalları, antimon trioksit içeren atık ürünler, bakır klorür, lityum, fenol, kloroform, sülfürik gibi en yaygın atıklardır. asit, selenyum, hidrojen sülfür, baryum, formaldehit, antimon, stiren, tüm nitritler, molibden vb. Uzun süre (yaklaşık 30 yıl) çevreye zarar verirler.
Orta derecede tehlikeli atık
Petrol ürünleri ve boyalarla kirlenmiş atıklar, manganez, gümüş, nikel, bakır bileşikleri içeren, benzen, hidroklorik asit, trikloretilen, fosfatlar, aseton, temizlik maddeleri, bitki koruma maddeleri içeren atıklar. Ekosistem bozulur, ancak kirlilik kaynağının ortadan kaldırılması şartıyla 10 yıla kadar iyileşmesi mümkündür.
Düşük tehlikeli atık
Bitüm ve asfalt atıkları, tehlikeli maddelerle kirlenmiş ambalajlar, sülfat, klorür, metan, amonyak, etanol vb. içeren atıklar. Çevreye zararlı etkileri 3 yıl içindedir. Tehlikeli atıklar, çevre ve canlı organizmalar için gerçek bir tehdit oluşturmaktadır.