Bazı insanlar gerçekten de sevgiyi bilmiyorlar. Belli ki, sevgisiz büyümüşler. Birileri sevgi lafı etti mi, nasıl eleştireceklerini, o lafı neresinden alıp da değersiz hale getireceklerini şaşırıyorlar. Onlar için lafın içindeki benzetme önemli değildir. Önemli olan adeta sevgi sözüdür. Sevgiye karşı bir duruşları ve adeta nefretleri vardır. Sevgi de neymiş, nefret varken sevgi diye bir duyguya ne ihtiyacımız var ki?..
Biz ne ara böyle sevgisiz olduk, bilemiyorum. Halbuki öğretilerimiz arasında “yaradılanı yaradandan ötürü sevmek” yok muydu? Yunus Emre'nin o ölümsüz dizeleri yüzyıllar süren bir ders ve adeta bu coğrafyada yaşayan insanlarımız için bir yaşam biçimi değil miydi?
Biz toprağı severiz, bitkileri, hayvanları severiz, vatanımızı, bayrağımızı severiz, anamızı, babamızı, komşularımızı, akraba ve dostlarımızı severiz, elbette ki bütün insanları severiz…
Yine Yunus Emre’nin dediği gibi; “Sevelim, sevilelim, bu dünya kimseye kalmaz” deyip kendimizi nefret söylemlerinden arındırarak huzurun sevgide olduğunu görüp de öyle yaşamalı değil miyiz?...
Yukarıdaki peşrev biraz uzun oldu ama söz konusu sevgi olunca ne kadar konuşulsa azdır diye düşünüyorum. Bu konuyu da durduk yerde açmadım elbette. İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı Ekrem İmamoğlu’na verilen hapis ve siyasetten men cezası üzerine herkes bir şeyler konuştu ya, o konuşmalara bakıp yukarıdaki sevgi sözcüklerini hatırladım.
Konuyla ilgili hemen, herkes bir şeyler söyledi. Hatta bazı kişiler sevgilerini göstermek için sözün de ötesine geçip gözyaşı bile döktüler. İmamoğlu’na sarılıp sevgilerinin ne kadar güçlü olduğunu gösterdiler. Bazıları da sevdikleriyle kıyaslama yoluna gitti.
CHP Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu İBŞB Başkanı İmamoğlu ile aralarında sorunlar olduğu şeklindeki iddia ve imalara karşı partisinin gurup toplantısında bir benzetme yaptı. Kendisiyle İmamoğlu arasındaki ilişkinin bir “baba-oğul” ilişkisi olduğunu söyleyerek sevgisinin derinliğini ifade etti. Bu söz bazılarını niye rahatsız etti, anlayamadım. Adamın en kıymetli varlıklarından olan evladını sevdiği gibi bir çalışma arkadaşını sevmesi insanları niye rahatsız ediyor ki?..
Kin ve düşmanlık telkin eden sözlere tepki göstermeyip duymazdan gelenler bu sevgi sözlerine karşı adeta kıyamet koparıyorlar. Kimisi samimiyetsiz buluyor, kimisi abartılı buluyor, kimisi de yanlış buluyor…
Bence sevgiyi ifade etmenin hiçbir yöntemi yanlış olmaz. Evladı gibi sever, kardeşi gibi sever, dostu, arkadaşı gibi sever. Bu çok da önemli değil ki. Önemli olan insanların birbirlerini sevmeleri. Sevsinler de nasıl severlerse sevsinler.
Bu ülkenin evlatları artık kin ve nefretten uzak olmalı. Birbirlerini hasım olarak değil, dost ve kardeş olarak görebilmeli ve bir evladı, bir atayı sever gibi sevebilmeli.
Gelin, hep birlikte sevgiye sahip çıkalım...
Herkesin yeni yılı kutlu olsun sağlık, huzur , mutluluk getirsin...
YORUMLAR