Doğa değişim istiyor !!!

Sanırım hepimiz (insanların) kaynaklarının daha eksiksiz kullanımı için Doğa ile sürekli bir savaş yürüttüğümüzün farkındayız. Acımasız, acımasız, ne pahasına olursa olsun. Gezegenimizdeki en vahşi yırtıcılar hakkında benzer bir şey gördünüz mü veya duydunuz mu? İçgüdüleri ne kadar korkunç ve acımasız olsa da, sadece acıktıklarında veya kendilerine meydan okunduğunda öldürürler. Doğa onları yalnızca diğer hayvanların popülasyonlarında bir dengeye sahip olmak için yarattı. Görünüşe göre onunla savaşan bir tek bizmişiz. NEDEN?
Bunun bir nedeni, teknolojinin gelişmesinin bizi ondan giderek daha fazla uzaklaştırması ve ona yabancılaştırmasıdır. Yürüyüş yapmak yerine arabamızla dağlara çıkıyoruz. Arkadaşlarımızla sanal olarak "iletişim kurmak" için saatlerce dizüstü bilgisayarımızın, bilgisayarımızın veya akıllı telefonumuzun önünde oturuyoruz. Randevu almak ve canlı iletişim kurmak için telefonda konuşmak yerine.
Kontrolsüz bir şekilde her yere attığımız ambalajları günlük hayatımızda giderek daha fazla kullanıyoruz. Gereksiz aydınlatma bırakıyoruz, büyük miktarlarda yenmemiş yiyecekleri atıyoruz. Yaşadığımız bölgedeki rezervleri hesaba katmadan gereğinden kat kat fazla su kullanıyoruz. Liste, Doğa'nın bizim ahlaksız saldırganlığımızla baş etmesi için çok uzun.
Doğa ile savaşın diğer nedeni daha da korkunç. Güç, para ve nüfuz arzusudur. Burada yorum yapacak bir şey yok, her şey açık. Doğa yaratır, biz tüketir ve yok ederiz. Dengeyi bozmadan bozduk. Bu süreç ne kadar sürecek? Saldırganlığımıza daha ne kadar tahammül edecek?
Antik çağlardan 20. yüzyıla kadar insanlık, Doğanın dengesine ve dengesine karşı bu kadar büyük çaplı bir saldırganlığa izin vermedi.
Bu dengeyi kimin oluşturduğunu ve yönettiğini biliyorsunuz. Bunlar Ebediyetin Standartlarıdır. Günümüze kadar gelen tüm uygarlıklar bunlara uymuş ve Doğa ile barış ve uyum içinde yaşamışlardır. Dengenin yeniden sağlanması konusunda iyimserim - Kıyaslamalar, bu süreçler için Evrenin araçlarıdır. Sadece alacağımız ders için korkuyorum. Doğayla savaş halindeyiz, onu kazanırsak kaybederiz.
Dünyanın kutlamaya ihtiyacı yok, insanların yaşama biçiminde bir değişiklik istiyor.
Dünya Günü her gün hissedilmeli ve yaşanmalı ve bizi eylemlerimizde sorumlulukla doldurmalıdır. Doğa Ana'nın bugün iklim anormallikleri, sosyal ve ekonomik çalkantılar, salgın, savaş, depremler, seller, durumunda bizi yapmaya teşvik ettiği şey budur. Onunla ve eski yollara geri dönmek istemek yerine, Değişime kararlı olalım. Çünkü bu yıl Tabiat Ana ile ilişkimiz değişiyor. Virüsten ve savaştan sonra hastalıklı "normalliğe" dönüş olmayacak - bunlar aslında durgunluk bataklığını sarsmak için Değişim çağrılarıdır. Çünkü hiçbir normallik yoktu - hiç. Son yıllardaki varlığımız normal değildi.
Açgözlülüğü, adaletsizliği, kaynakların tükenmesini, bitkinliği, bitkinliği, ayrılığı, düzensizliği, öfkeyi, nefreti, kıtlığı, tüketimi, gereksiz seyahati ve Toprak Ana pahasına her türlü fazlalığın birikimini normalleştirmiştik. Neye üzülmeliyiz? Bize yeni bir DEĞİŞİKLİK dikme fırsatı veriliyor. Doğanın ve tüm insanlığın ölçüsüne göre.

İnsanlığın her yıl gezegen üretiminin 1,6 katını, yani hayatımızın bağlı olduğu tüm kaynakları tükettiği aşamaya. Bugün kendimizi içinde bulduğumuz kriz, büyük ölçüde dünya görüşü, Batılı insanın sözde kültürel tutumları ve insanların ayrı ve doğadan ve doğal dünyanın geri kalanından daha önemli olduğumuz anlayışı tarafından belirlenir. Ve bu anlayış kamusal hayatın hemen her alanına yerleşmiştir. Bu aynı zamanda insanların çevreye karşı tutumunu da belirler - sadece insanların ihtiyaçlarını ve isteklerini karşılamaya hizmet eden bir dizi nesne olarak.